کلیشه جاودانه پاییز...

میدونی پسر؟ من عاشق پاییزم...

بچه که بودم متنفر بودم از پاییز. شاید واسه غمی که تو خودش داره. شاید واسه افسردگی پاییزی. شاید واسه سوز سردش. شاید واسه کلاغایی که بدم میومد ازشون

الان ولی مدت هاس که پاییزو دوس دارم...

شاید واسه غمی که تو خودش داره...

شاید واسه افسردگی پاییزیش...

شاید واسه سوز سردش...

شاید واسه اینکه دوباره دوستامو میبینم...

شاید واسه صدای خش خش برگای زیر پام...

شاید واسه قار قار مزخرف کلاغایی که ازشون بدم میاد...

شاید واسه حسی که داره...

شاید واسه خود خود رنگ نارنجی... (و شاید کسی که رنگ نارنجی منو یادش میندازه...)

شایدم به خاطر همه اینا...

شایدم واسه حس این عکس...